چرا؟؟؟

آنان که مرید چهارده معصومند

همواره به جرم عاشقی محکومند

این طایفه سرنوشتشان معلوم است

یا کشته تیغ یا مسمومند

سرنوشت این امام هم رقم خورد.با دستان بریده  و مشک پاره پاره و چشمان هدفِ تیر قرار گرفته ی عباس با فریادهای خونبار از مصبیتِ زینب با گریه های دلخراش رقیه سه ساله با سرهای بریده ی جوانان هاشمی با خون گلوی اصغر با ... چه بگویم؟ از کدامین رنج بگویم؟از کدامین داغ؟داغ علی اکبر؟داغ آن شبه پیمبر؟دل سوخته ی زین العابدین؟چشمان منتظر رباب؟یا نوه ای که شهادت جدش را دید؟از ناله های سکینه بگویم؟بی تابی های خواهرش چه؟از عذاب آور ترین غروبی که بشر به خود دیده؟

از امروز فغان و مویه شروع میشود. 10 روز پیش را برای چه گریه کردیم؟چرا سینه زدیم؟بدبختی اهل بیت از اکنون شروع شده.همین لحظه ای که دیگر  نه خبری از سینه زنی هاست و نه خبری از مرثیه خوانی ها.

یکی یه حرفی زد که جیگرمو سوزوند:

"ماها انگار با زنده بودن امام حسین مشکل داشتیم،تا شهید شد سینه زنی ها و روضه ها و هیئت ها هم باهاش تعطیل شد."